Норвеги улсын Лиллехаммер хотод зохион байгуулагдсан залуучуудын өвлийн II олимпийн наадмаас  алтан медаль хүртэж, Монгол Улсын түүхэнд тод мөрөө үлдээсэн тэшүүрчин Б.Сумъяа хэсэгтээ шуугиулаад авсан. 17-хон насандаа  алтан медаль хүртсэн тэрээр 7 настайгаасаа тэшүүрийн спорт сонирхон гулгаж эхэлсэн гэдэг. 

Өвлийн олимпийн XXIII наадам Өмнөд Солонгосын Пёнчан хотод “Энх тайван, ирээдүй” уриатайгаар эхэлсэн. Тус олимпод манай улсаас 2 тамирчин, түүнийг дагалдан дасгалжуулагчаас гадна 10 хүн  явсан юм. Дагалдан явсан хүмүүсийн оронд нэг ч гэсэн тамирчинаа олимпод сойсон бол хэмээн халаглан суух хүмүүс олон бий. Харин Олимпийн эрхээ авах бүрэн боломжтой байсан Б.Сумъяаг олон улсын чанартай тэмцээнүүдэд мөнгөгүй гэсэн шалтгаанаар явуулаагүй хэмээн түүний аав ярьжээ.  Хувийн зардлаараа Канад улсыг зорьсон охин Монголын өсвөр үе, залуучууд болон насанд хүрэгчдийн бүх рекордыг шинэчлэн тогтоож дараагийнхаа тэмцээнд оролцох эрхээ авсан ч мөн л түүндээ зардал мөнгөгүйн улмаас орж чадаагүй бөгөөд улмаар Олимпд оролцох эрх нь ийнхүү хаагджээ. Тамирчнаасаа харамласан мөнгөөрөө тансаглаж яваа дарга нар энэ үзэгдлийг нэг биш удаа гаргаж байгаа. Олон улсын наадамд тамирчид улсынхаа нэрийг гаргаж амжилт үзүүлэх нь чухал уу? дарга нар гэгээн дүрээ үзүүлж тансаглаж явах нь чухал уу? Манай улсаас тус наадамд явсан тамирчид дасгалжуулагчдын зардал хүн тус бүрд 6-8 сая байхаар ногддог бөгөөд энэ ердөө байр, хоол, унааны зардал гэнэ. Харин албаны төлөөлөгчөөр явсан хүмүүсийн зардал одоогоор тодорхой биш байгаа бөгөөд өнгө үзэмж муутай хувцас сэлтэд зарцуулсан зардлаас үзэхэд Б.Сумьяаг Олимпд оролцуулах чадал манай улсад хангалттай байсан ч сэтгэл дутсан нь илэрхий харагдаж байна уу гэлтэй...

factnews.mn