У.Хүрэлсүхийн Засгийн газрын “толгойны өвчин”-ий нэг нь цэцэрлэгийн хангамж хүрэлцээ хэвээр байна. МАН-ын сонгуулийн амлалтад сургуулийн өмнөх насны бүх хүүхдийг цэцэрлэгт хамруулах том амбиц бий. Гэвч тэр бол ярьснаар бүтчихдэг ажил биш.
2018-2019 оны хичээлийн шинэ жилд нийслэлд 77 цэцэрлэгийн барилгыг шинээр барих буюу өргөтгөж байгаа гэсэн мэдээлэл бий. Эдгээрээс 18-ыг нь ондоо багтаж ашиглалтад оруулна гэдгийг аль хавраас л ярьж байсан.
Харин эдгээрээс хичээлийн шинэ жилийн эхний өдөр үүд хаалгаа нээсэн нь хэд билээ гэвэл ердөө тав нь ашиглалтад орлоо. Яалт ч үгүй чамлалттай тоо.
Улаанбаатар хотын тухайд газрын асуудал гэж тээг саад байдаг. Тухайлбал, шинээр сургууль, цэцэрлэг барихаар 39 байршил тусгагдсан. Нийслэлийн Газрын албанаас энэ 33 байршилд газар чөлөөлөх ажлыг нөхөн олговортойгоор хийж байгаа аж. Энэ байршлууд дээр газар чөлөөлөхөд 135 иргэн, нэг аж ахуй нэгжид 7.6 тэрбум төгрөг нөхөн олговор олгожээ. Тойрч гарахгүй том бэрхшээл гэвэл энэ газар чөлөөлөлт, нөхөн төлбөр болоод байна.
Үүн дээр тендер оройтдог, зураг төсөл нь удааширдаг гэхчлэн олон шалтгаан нэмэрлэдэг бололтой юм.
Тийм болохоор бяцхан иргэдээ азын сугалаагаар шодож цэцэрлэгт хамруулдаг хуучин арга хэвээр. Товчхондоо төр иргэдийнхээ өмнө хүлээсэн үүргээ биелүүлж чадахгүй, хүүхдийн сурах эрх, аюулгүй орчинд амьдрах зөрчиж байна гэсэн үг.
Энэ хичээлийн жилийн тухайд цэцэрлэгийн насны 320 мянган хүүхэд байгаа. Харин тэдгээрийн 5 хүүхэд тутмын нэг нь цэцэрлэгт явж чадахгүй, цоожтой хаалганы цаана үлдэх болж байна. Өөрөөр хэлбэл 64 мянга орчим хүүхэд цэцэрлэгт хамрагдаж чадахгүй нь. Тэгэхээр цэцэрлэгт хамрагдалт арай чүү гэж 80 орчим хувьтай байна.
Ийнхүү монголын ирээдүй хойч үе маань цоожтой хаалганы цаана хэдэн арван мянгаараа бүлтгэнэж байна. Хүүхдээ гэртээ цоожилж үлдээнэ гэдэг асар их эрсдэл. Ийм эмгэнэлтэй тохиол зөндөө бий, тэр бүхнийг тоочих гээд яахав. Харин эцэг эхчүүд өөрсдөө хариуцлагатай байж л үр хүүхдээ эрсдлээс хамгаална.
Цоожтой хаалганы цаана үлдсэн бяцхан үрсүүдийг минь бурхан өршөөг.
М.Нэргүй
Zaluu.com