Монголд өнөөдөр Х.Баттулга хэмээх нэг Ерөнхийлөгч байгаа ч сүүдэрт нь нэжгээд байна. Ерөнхий сайд ч гэсэн одоогоор У.Хүрэлсүх хэмээх нэг л эрхэм бий ч далбаан  дор нь харин өчнөөн байгаа. УИХ-ын дарга Г.Занданшатар тамгаа аваад удаагүй. Гэсэн атал өөрийн, хүний намын цээж өвчтэй нөхөд “Михаилд бодол бий” гэчихсэн явж байгаа нь нууц биш. Тоон дарааллыг авч үзвэл Х.Баттулга тав дахь Ерөнхийлөгч, У.Хүрэлсүх 31 дэх Ерөнхий сайд, УИХ-ын даргын тухайд тоогоо алдсан. Засгийн газрын гишүүн, салбарын сайд нарын тухайд “Би чадна” гэсэн өчнөөн горилогчтой. Цааш нь агентлаг, газар, хэлтэс гээд хөөвөл урт гинжин хэлхээ үүснэ. Өнөөдөр хэн хүнгүй бүгд сүүдэрт бүртэлзсэн дагуултай, нөгөө хошин шог дээр гардагчлан “Сүүдэргүй хүн байхгүй” гээд тууж явна. Хамгийн сонирхолтой нь Ерөнхийлөгчийн сүүдэр нь Ерөнхий сайд байх юм.   Ерөнхий сайдын сүүдэр хэн бэ гэвэл ЗГХЭГ-ын дарга Л.Оюун-Эрдэнэ байх жишээтэй. Үүнийгээ бүгд  үг хэл, үйл хөдлөл, хэрэгжүүлж байгаа бодлогоороо өдрөөс өдөрт нотолсоор байна. Харин Монгол Улсад сайн, саарын алийг авчрахыг таашгүй.

Ер нь бол “Сүүдрийнхэн” гэх хэллэг Монголын улс төрд бий болоод удсан. Сүүдрийн Засгийн газарбайгуулж Ерөнхий сайдыг ч, танхимыг нь ч  ташуурдажажилласан туршлага 2006-2008 онд Иргэний Зориг нам/тухайн үеийн нэрээр/ -д байлаа. Гол нь улс төрийн бодлого боловсруулж, ард түмэндхүргэхийн тулд сөрөгхүчний байгуулдаг байгууллагыг “Сүүдрийн Засгийн газар” гэж томъёолдог.Сонгодог загварыг нь  бий болгосон улс орон ч  бий.

Иргэний Зориг намаас хойш энэ бүтцийг  авч явсан улс төрийн нам манайд байхгүй. 2012 онд МАН байгуулна гэж лоозогноод өнгөрсөн. 2013 онд Эрх чөлөөг хэрэгжүүлэгч нам тунхагийн чанартай зарлаад алга болсон. 2014 онд МоАХ мэдэгдэл гаргасан ч  тодорхой ажил хийгээгүй. 2015 онд парламентад суудалгүй намууд энэ чиглэлээр хамтарч ажиллах болсноо мэдээлсэн ч, Эх Орончдын нам, Хамуг Монгол, БНН, Ногоон намаас бусад нь нэгдэж чадаагүй. 2018 оны нэгдүгээр сард АН “Сүүдрийн Засгийн газар байгуулан бодлогын зөвлөлүүдээ байгууллаа гэсэн ч бодлого хэрэгжүүлээгүй. Ийнхүү “Сүүдрийн Засгийн газар” сүүдэрт  царцсан. Харин  өнөөдөр гэсч байна гэж болох юм. Тэгэхдээ бодлогоос төөрсөн, эрх мэдэлд хэт шунасан байдлаар, өөрөөр хэлбэл  хүмүүсийн хэлээд байгаа “Хонгил” гээчийн харанхуй мухарт   үүсэн бий болж, томоос том хар сүүдэр нь нийгмийг айдас хүйдэс рүү түлхэх болов.

Цөөхөн жишээгээр үүнийг тодорхойлчихож болно. Тухайлбал, С.Зоригийг хөнөөсөн хэргийг зохиомлоор бүрдүүлсэн, хүний эрх зөрчиж эрүүдэн шүүснийг илрүүлсэн хэмээн Ерөнхийлөгч, Ерөнхий сайд,  Хууль зүйн сайд  нар дарцаглаж байна. Тэр дотор ЗГХЭГ-ын дарга Л.Оюун-Эрдэнэ ч бас “Амбий доторх Бооёо” болчихсон гүйж явна. Эндээс хэн нь хэн бэ, юу мөрөөдөж байна вэ гэдэг тод харагдана. Эргэлзээтэй санагдаж байгаа бол  дахин жишээ хэлье, Ерөнхийлөгч Х.Баттулгын өргөн барьсан Шүүгчийн эрх зүйн байдлын тухай хуульд нэмэлт, өөрчлөлт оруулахтухай хуулийн төсөл, бусад хуулийн төслийг УИХ бараг л хэлэлцсэнгүй шууд баталсан. Үр дүнд нь Засгийн газар, УИХ нь эрх мэдлээ тавиад туучихсан. Үүний өмнө ҮАБЗ хуралдаад бүх шатнышүүхийн удирдах албантушаалтан, Ерөнхий прокурор, Ерөнхий прокурорын орлогч, АТГ-ын дарга, дэд дарга нарыг албантушаалаас нь түдгэлзүүлэх, хугацаанаас нь өмнө чөлөөлөх нэмэлт, өөрчлөлтийг холбогдох хуулиудадоруулах тухай хууль санаачилж, нэн яаралтай горимоор УИХ-д өргөн мэдүүлэхийг Ерөнхийлөгчиддаалгасан” гэж байгаа. ҮАБЗ-ийг Ерөнхийлөгч даргалж, гишүүдэд Ерөнхий сайд, УИХ-ын дарга ордог. Энд багийн тоглолтсоод байх юмгүй ерөнхийдөө  Ерөнхийлөгч бүхнийг  мэдэж, удирдан чиглүүлдэг. Тэгэхээр У.Хүрэлсүх, Г.Занданшатар хоёр бөх Ерөнхийлөгчдөө эрх мэдлээ давхар хамуулчихаж байгаа гэсэн үг. Ингэж аялдан дагаж буй нь хэмжээгүй эрхт Ерөнхийлөгчийн засаглалыг мөрөөдсөндөө,  дараагийн Төрийн тэргүүн болно гэж бодсондоо л юм, өөр юу ч биш.

Эх сурвалж: Erernews.mn