Энэ үйл явдал бол маш өндөр ач холбогдол бүхий, сэтгэл догдлуулам уулзалт байлаа. Түүнийг орон нутгийн 1300 гаруй, гадаадын 400 орчим сэтгүүлчид сурвалжилж байжээ.Өмнөд болон Хойд Солонгос тасарч салсны улмаас 50 гаруй жил бие биенээсээ хагацаж амьдарсан хүмүүс уулзсан гээд төсөөл дөө! Энэ урт хугацаанд тэд хоорондоо захидлаар харилцаж, утсаар холбогдох ч боломж байсангүй.

2000 оны наймдугаар сарын 15-нд БНАСАУ-ын далбаа бүхий онгоц Өмнөд Солонгосын Кимпо олон улсын нисэх буудал дээр газардав. Олон улсын Улаан загалмайн нийгэмлэгээр дамжуулан өөрсдийн ойр дотныхноос Өмнөд Солонгост амьд мэнд байгааг мэдсэн хүмүүс тэр онгоцоор иржээ.

Дараа нь тэрхүү онгоц Өмнөд Солонгосоос 100 хүнийг Хойд руу хүргэсэн байна. 50 гаруй жилийн турш хагацал амссан ах эгч, аав ээж, хань ижилтэйгээ уулзах тэр агшныг юутай ч зүйрлэмгүй... Тухайн үед уг уулзалтаар ирэгсдийн ихэнх нь 60 хол гарсан настай, зарим нь бүр 80 дөхсөн ч хүмүүс байв. Тэд ойр дотныхоо хайрт хүмүүстэй хамгийн сүүлд, бүр хүүхэд байхдаа л уулзаж байсан аж.

Тэрхүү АЛДАРТ УУЛЗАЛТ ердөө дөрөвхөн хоногийн хугацаатай байсан бөгөөд үүний дараа тэд салан өөр өөрсдийн амьдардаг улс руугаа буцах ёстой байлаа. Иймд тэд энэхүү алт шиг 4-хөн хоногт өдөр шөнөгүй ярилцаад ч ярих зүйлс нь дуусахгүй байв. Мөн энэ уулзалтын үеэр тэдний дэргэд эмч сувилагч нар хяналт тавин ажиллаж байв. Магадгүй, бүгд өндөр настангууд учраас хэн нэг нь сэтгэл хөдлөлийн цочролд орох магадлал их байж.